Ook zijn we ons al weer klaar aan het maken voor de komende

jaarvergadering. De jaarrekening en de balans. En ook zullen alle

commissies weer een verslagje schrijven. Voor hen die zich daartoe

geroepen voelen: ik heb deze verslagen graag voor 10 januari 2012.

Op 18 november hebben we een avond gesproken met alle leden

van de commissies. Het blijkt altijd nuttig om een aantal zaken die

velen aangaan te bespreken en te zoeken naar oplossingen. Een van

de onderwerpen was het omgaan met gemotoriseerd gereedschap.

Niet iedereen mag daarmee werken. Je hebt beschermende kleding

nodig, en je moet ook goed weten hoe het apparaat werkt.

Het apparaat gaat stuk, of je kan je zelf een ongeluk bezorgen.

We hebben besloten om een lijst te maken waar bij ieder apparaat

twee mensen zijn die door het bestuur zijn aangewezen, en waarvan

we weten dat ze veilig met het apparaat kunnen werken.

Natuurlijk spraken we ook over het onderhoud van sommige tuinen.

We proberen zo snel als mogelijk om tuinders aan te spreken zodat

iedereen weet waar hij of zij aan toe is.

Dit om verwaarlozing te voorkomen.

Bamboe is een hele vervelende plant. Ziet er mooi uit maar gaat

enorm woekeren. Er zijn een aantal soorten die je beter in toom kan

houden. En plant ze altijd in een kuip.

De tuin/werkcommissie had ook het idee om een paar maal per jaar

een lezing te organiseren. Bijvoorbeeld over het maken van compost,

of over ecologisch tuinieren. Op de jaarvergadering zullen we vragen

of er meer onderwerpen zijn die ons tuinders interesseren.

In alle commissies wordt hard gewerkt, en de meeste zaken lopen

verspoedig. De verhuur gaat prima. Het gebouw staat weer in de verf.

Let vooral op de plafondplaten in de zaal. De winkel was weer bijna

leeg, en de nieuwe voorraad is weer aangekomen.

De redactie maakt iedere keer weer een mooie Vondelier.

En de borders zien er prachtig uit.

En nog meer goed nieuws:

we hebben een kandidaat voor het nieuwe bestuur !

Nog enige data:

Nieuwjaarsreceptie op vrijdagavond 6 januari 2012

Jaarvergadering op zaterdag 10 maart 2012

                                          Remco Visser; remcovisser01@cs.com

De sloten en het Hoogheemraadschap

Op vrijdagochtend 18 november 2011 ben ik met Henk Meijer,

watersysteembeheerder van het Hoogheemraadschap van Rijnland

over onze tuin gelopen, om eens goed te weten te komen wat wij nu

moeten doen aan onze sloten. En dat vond ik erg verhelderd.

Onze sloten zijn sinds een jaar of drie in beheer bij het Hoogheemraadschap.

In 2008 heeft de gemeente Haarlem het onderhoud van

een groot aantal sloten in de gemeente overgedaan. Dat betekent dat

Henk zowel verantwoordelijk is voor het onderhoud als voor het

schouwen. Voor het onderhoud heeft hij twee aannemers die de

sloten schonen. Uitgangspunt daarbij is een kaart waarop staat wat de

hoofdsloten en de nevensloten zijn.

Vroeger was het zo dat de sloten in het najaar helemaal schoon

moesten zijn. Die werkwijze heeft men verlaten. Het mag niet eens

meer. Nu geldt dat er voldoende doorstroming moet zijn, waarbij een

deel van de waterplanten mag blijven staan. Voor de sloot tussen ons

complex en het dijkje geldt bijvoorbeeld dat er 30% begroeiing mag

blijven. De aannemer mag dan zelf bepalen welke 30%.

En je snapt het al, hij trekt de sloot schoon vanaf het dijkje en laat het

riet aan onze kant staan. Henk vindt het prima.

Zo was hij helemaal tevreden over hoe onze sloten erbij staan.

Aan de andere kant: als wij wensen hebben, mogen we die ook

aangeven. Een aantal voorbeelden die we willen doorgeven aan

Henk zodat die de volgende keer worden meegenomen door de

aannemer:

- Eens in de ca 3 jaar is het verstandig om al het riet uit de sloot

  tussen ons complex en het dijkje weg te baggeren ofwel bij de

  bodem af te snijden.

- Ook de hoge bossen riet aan weerszijden van de ingang

  mogen wel eens weggehaald worden. En als ze dan weer

  opkomen, zullen ze vaker gemaaid moeten worden.

- De aannemer hoort ook onze middensloot te schonen.

  Daar hoort echter niet het baggeren bij. Maar we kunnen ook

  aangeven dat we het liever zelf doen. Want als de aannemer

  het doet, moet hij ook op al onze tuinen kunnen.

In het bestuur hebben we besloten om al onze wensen duidelijk op

papier te zetten, en dit als een soort onderhoudsplan met het

Hoogheemraadschap vast te leggen.

Als iemand hier ideeën over heeft, horen we dat graag.

                                                                  Remco Visser, secretaris.

Wat ons betreft kan het nieuwe seizoen beginnen, de winkel is weer

bevoorraad. Maar ja, we moeten nog even door de winter heen.

Alles is weer in voorraad, de korrelkalk was uitverkocht,

maar u kunt uw tuin weer kalken. Hier en daar zullen de prijzen een

beetje moeten stijgen, maar veel zal het niet zijn.

Gelukkig hadden we nog een paar pallets culterra en koemest

van vorig seizoen in voorraad, daar blijft de prijs dezelfde.

Op de foto's is te zien, hoe met vereende kracht alles op de juiste

plek terecht kwam. Het is behoorlijk sjorren en trekken,

maar dankzij de hulp van een aantal tuinders lukte het.

Heel hartelijk dank daarvoor ! En uiteraard lieten we ons de koffie

(met speculaas) goed smaken.

Nu even een paar maanden rust, eerst genieten van de feestdagen.

Namens het hele verkoopteam wens ik iedereen fijne feestdagen

en een gelukkig en gezond Nieuwjaar toe.

                                                                                                 Lida

MISVATTING 

Op mijn hurken zittend en bezig met ongewenste gewassen te

verwijderen, werd mijn aandacht getrokken door een irritant

zoemend insect, dat bij nadere bestudering een wesp bleek te zijn.

Zo,dacht ik bij mijzelf, jij bent hier vast verdwaald want er is op dit

moment niets lekkers voor je te halen.

Alsof de wesp mijn gedachten had geraden streek-ie neer op de punt

van mijn schoen om daar op zijn eigen(aardige) manier een

verkenningstocht uit te voeren.

Aandachtig volgde ik z’n bewegingen en gaf geen gevolg aan een

paar opstandige bloedvaten in mijn been die mij duidelijk wilde

maken door middel van pijnlijk prikkende tintelingen, dat het tijd

werd om even op te staan.

Een plotselinge verandering van richting naar mijn broekspijp was

dan ook een welkome reden om snel op te staan en beenschuddend

de bezoeker weer het luchtruim aan te bieden.

Bij deze onverwachtse beweging maakte ik een stap achterwaarts en

voelde mijn schoen een stukje wegzakken in de grond wat mij

verbaasde gezien de vastheid van de grond ter plaatse.

Voor ik echter onderzoek kon doen naar de oorzaak van het

wegzakken werd er op niet mis te verstane wijze een zeer duidelijk

signaal afgegeven, dat er zich kennelijk (voor de betrokkenen) een

ramp had voltrokken.

Al spoedig bleek dat ik per ongeluk op een wespennest had gestaan

en dit bouwwerk flinke schade had berokkend.

In een zeer korte tijd was uit een opening in de grond (in een

heuveltje in de tuin) een leger met (pitbull-)wespen zich aan het

voorbereiden om de veroorzaker van het drama mores te leren.

Ik schrok mij kapot en snelde hals over kop naar het tuinhuis om

bescherming te zoeken tegen zo’n overmacht.

Na een kwartiertje binnen en een kopje koffie verder, zag ik door het

raam geen verdachte aanvallers meer en besloot voorzichtig op

verder onderzoek uit te gaan.

Ergens tussen het gewas merkte ik een groepje nerveus

rondvliegende wespen op voor de opening naar hun nest.

In eerste instantie ging mijn gedachte uit naar het verdelgen van

het gevaar. Allerlei manieren passeerden mijn gedachten en ik besloot op

internet meer info te verzamelen over verdelging van wespen. Na wat rond

Googlen ontdekte ik, dat er ook nog een andere kant van het probleem bestond.

De diverse info was zo verrijkend voor mij, dat mijn verdelgingsgedachten

als sneeuw voor de zon verdwenen en plaats maakten

voor respect voor het insect.

Dat de wesp behalve gemeen steken ook nog andere kwaliteiten

bezat, was mij nooit ter ore gekomen zoals: bestuiving van gewassen,

biologische bestrijding van plaaginsecten.

Het consumeren van veel insecten die voor ons ongemakkelijk en

lastig zijn is een wetenschap die dus de wesp voor mij in een heel

ander licht plaatst.

Al met al een ervaring, die mij weer veel nuttige info heeft opgeleverd

en al doende heb ik besloten in het vervolg de beschermheer van de

wesp te zijn.

Vanaf nu heb ik dus besloten, dat als de wesp mij niet lastig valt,

ik hem ook niet zal vervolgen.

Tot slot nog een tip voor het uit de buurt houden van wespen:

snijd een citroen door midden en prik daar wat kruidnagels in en

plaats de citroen in je directe omgeving, bijvoorbeeld buiten op het

terras op de tafel.

De wespen hebben een grote afkeer van deze geurcombinatie en

blijven dus weg bij jou.

                                                                                      Rob, tuin 29

Op de vraag uit “De Vondelier” nummer 6 - oktober 2011,

zijn veel reacties binnengekomen, zowel goede als foute

antwoorden. Voor al deze inzendingen onze hartelijke dank.

Deze reis kunnen wij als commissie, wel een waardebon

voor een zak aarde naar keuze en een medaille uitdelen.

Zoals bekend, mag degene op wiens tuin de desbetreffende

foto genomen is, uiteraard die ronde niet deelnemen.

De foto was van een van onze tuinders t.w. Jan, tuin 27.

Het antwoord op de vraag was, dat het hier de Mispel betrof.

De nieuwe prijsvraag:

Welke plant, ziet u hier ?

(deze foto komt van een van onze commissieleden).

Denkt u het juiste antwoord te weten op deze vraag, zet het dan op

papier samen met uw naam en tuinnummer en stop uw antwoord in

postbusnummer 80 op ons tuincomplex.

Of mail uw antwoord naar het volgende e-mail adres

schne433@planet.nl (vergeet uw naam en tuinnummer niet).

Wij zijn als commissie blij dat u ook het e-mail adres heeft gevonden

om uw antwoord door te geven; bedankt!

Uit de goede inzendingen wordt een winnaar/winnares getrokken en

zij/hij ontvangt de prijs die door het bestuur ter beschikking wordt

gesteld.

Meerdere inzendingen zijn toegestaan.

De waardebon voor een zak tuin-, pot-, of zaaiaarde ontvangt u van

de commissie, die alle inzendingen bestudeert, t.w. Gerard, Yvonne

en Cocky. Deze waardebon kunt u inwisselen in onze tuinwinkel.

Wij kijken uit naar uw oplossing. Heel veel succes ! !

De winnaar/winnares van deze prijsvraagoplossing zullen wij in de

volgende uitgave van “De Vondelier” vermelden, samen met onze

nieuwe vraag.

                                                                                               Cocky

De winnaar van de prijsvraag uit “De Vondelier” nr.6, van november

is geworden: Jos, tuinnummer 68. Gefeliciteerd !

In de volgende “De Vondelier-prijsvraag” komt zijn foto te staan.

Tuinzaden

Dit jaar geen nieuwe zadengids bij de laatste Vondelier, daarom een

kleine voorselectie van het aanbod van tuinzaden van uw redactie.

Als je zo al eens gaat kijken wat er te koop is, valt allereerst het grote

aanbod zaden te koop via internet op. Of begint elk tuincentrum z’n

eigen handel in zaden en opent daar een website bij?

Bekend zijn Sluis en Garant, daar is zo rond deze tijd de catalogus vrij

van te verkrijgen, b.v. bij Roozen in de Spekstraat (Garant).

Beide bedrijven hebben ook een website:

www.garant.nl en www.gardenseeds.nl.

Alles wat in de catalogus staat, kun je meestal ook op de site terugvinden.

Ik vind het zelf erg leuk om achter de computer op zoek te gaan naar

bijzondere zaden om volgend jaar uit te proberen.

Een willekeurige greep:

www.123zaden.nl, www.tabernal-zaden.nl

(dit bedrijf verkoopt ook veel b.v. Engelse zaden) en

www.zaadhandelvanderwal.nl .

Er zijn natuurlijk veel overeenkomsten, maar soms kom je toch

aparte dingen tegen.

Wil je liever gebruik maken van biologische zaden, dan kun je terecht bij

www.debolster.nl.

Maar met stip bovenaan staat voor mij Vreeken in Dordrecht.

Van oudsher het adres in de Voorstraat, een heel klein winkeltje met

een enthousiaste eigenaar die er een punt van maakt om alle zaden te

kunnen leveren. Alles wat er maar te krijgen is, ook uit andere landen.

Trek er gerust maar een paar uurtjes voor uit als je op deze site belandt.

Zelf koop ik er o.a. de aardappelen, want wij zijn dol op de

“Ratte ‘d Ardeche”, die bij hem te koop zijn.

Je kunt de bestelling op laten sturen, maar leuker is het om deze op te

halen, dan meteen je ogen uit te kijken in de winkel en natuurlijk

altijd weer iets extra’s mee te nemen. www.vreeken.nl dus.

De hele winter de tijd . . .

Zo tegen het einde van het jaar zijn er altijd een aantal tuinders,

die hun tuin al vroeg winterklaar hebben. Dat ziet er dan altijd

weer keurig uit, maar heeft voor deze personen ook één nadeel.

Want wat te doen met de vrije tijd die ze nu over hebben.

Jan, Gerard en ondergetekende vormen dan het z.g.

“klusteam” en gaan kijken wat er zoal nog gedaan kan worden in het

verenigingsgebouw. Nadat we twee jaar geleden de bar in de keuken

onder handen hebben genomen, was nu het plafond aan de beurt.

Dat hadden we eigenlijk al eerder willen doen, maar Gerard zag daar

erg tegenop en heeft het lang tegen weten te houden.

Maar het plafond was zo vuil dat ondergetekende vond dat het nu

echt moest gebeuren. En ik zei dan ook: “Ook al is het een grote klus,

we hebben de hele winter de tijd.

Iedere keer een stukje en dan komt het helemaal voor elkaar.

Op maandag 25 november zijn we begonnen met het eerste vak.

Alle platen eruit gehaald en geprobeerd te witten met latexverf.

Dat bleek al snel géén succes, de platen waren te vuil en de verf wilde

niet dekken. Dus na koortsachtig overleg werd besloten, dat er eerst

een laag structuurverf werd aangebracht en daarna werden de platen

nog een keer gerold met latexverf.

Dit gaf voor ons een bevredigend resultaat.

Er stonden op zolder nog twee emmers structuurverf die nog goed

bleken te zijn, dus die konden we gebruiken. Nadat de beide lagen

goed droog waren, moesten de platen weer terug op hun plaats.

Maar dat bleek niet zo eenvoudig, want rond om de afzuiginstallatie

pasten er plotseling héél véél platen niet meer.

Het werd een complete legpuzzel, maar uiteindelijk kwamen ze toch

weer op hun plaats terecht. Dat was vak één. Het tweede vak was de

week daarna aan de beurt, maar omdat Jan en Gerard ook nog andere dingen aan

hun hoofd hadden, werd er door mij alvast op zaterdagmiddag begonnen.

En u wilt het misschien niet geloven, maar zelfs op zondagmorgen om tien

Jan en ik platen aan het witten. De 3e week werd het laatste vak onder

handen genomen en dat was niet vuil, maar gewoon vies te noemen.

Veel platen moesten eerst schoongemaakt worden, omdat de verf niet wilde dekken.

Maar ook dit vak is uiteindelijk gelukt. We hebben nu een prachtig wit plafond en

het lijkt alsof de zaal veel groter is geworden. Wij zijn er in ieder geval héél blij mee.

Zoals met iedere klus weten wij het de volgende keer het gemakkelijker kan

doen, maar dat is volgens mij altijd zo. Deze drie klussers hebben echter één

probleem en dat is dat zij er niet de hele winter over kunnen doen.

Als je ergens aan begint, dan moet het ook zo snel mogelijk af. Dus de één totalloss, de

niet meer ziet zitten, maar wel in drie weken klaar. Dus gaan we nadenken wat

we nu weer met onze vrije tijd aanmoeten. We vinden vast nog wel iets wat nodig een

keer moet gebeuren. Namens het klusteam, Harry Vis.

Bij de voorplaat . . . . .

We naderen alweer het einde van 2011, er rest ons nog de

Kerstdagen en het Oude Jaar. Hét moment van terugblikken,

overwegingen en goede voornemens voor 2012.

Ik laat dat echter graag aan anderen over.

De feestdagen zijn ook de dagen van uitgebreide diners, borrels met

bijbehorende hapjes, salades, oliebollen, appelflappen, cadeautjes

onder de kerstboom, vuurwerk (overlast), champagne en sfeervolle

muziek. We hunkeren naar het Charles Dickens-sfeertje of om het in

eigen land te houden: de sfeer van Anton Pieck. Vrede op aarde en in

de menschen een welbehagen. Voor dat sfeertje zijn we echter wel

raar bezig. Massaal worden bomen gekapt of met wortel en al uit de

grond getrokken, om die vervolgens thuis vol te hangen met lampjes

en glitterende ballen in alle kleuren van de regenboog. Hazen en

konijnen, fazanten, patrijzen, everzwijnen, kalkoenen, kippen, herten

en zelfs struisvogels leggen het loodje en verdwijnen in de pan.

De supermarkten liggen vol met etenswaren die de rest van het jaar

niet te verkrijgen zijn. Is december nu een maand om de commercie

nog even flink te stimuleren, zodat boekjaar 2011 weer met winst kan

worden afgesloten of is het een maand waarin tradities en family-

values hoogtij vieren, omdat het wel erg donker is buiten en wij weer

terugkeren naar onze fundamentele angst voor “dat wat wij niet

kunnen zien”? Vuur en bezwerende rituelen, licht in het duister en

veilig bij elkaar kruipen zijn dé middelen bij uitstek om het gevaar van

“dat wat wij niet kunnen zien” af te wenden. Want laten we eerlijk

zijn: wie steekt de open haard aan als het hoog zomer is, wie laat de

lampjes branden in een midzomernacht. Zelfs de muziek van Bach

(daar is-ie weer!) verliest zijn glans als het buiten 250C is, Glühwein bij

de barbecue, persoonlijk moet ik er niet aan denken.

Laat de lichtjes van de kerstboom maar eens branden op de langste

dag van het jaar, een vlag op een modderschuit.

“Dat wat wij niet kunnen zien” zien we al helemaal niet als het donker

is en december is de donkerste maand van het jaar en “dat wat

niet kunnen zien” wordt met een hoop geknal en lichtflitsen

verdreven in de nacht van 31 december op 1 januari. Als “dat wat we

niet kunnen zien” verdreven is in het begin van het nieuwe jaar,

kunnen we opgelucht adem halen en beginnen aan 2012.

Groenrijk doet het zaaigoed in de aanbieding, we maken plannen

over de tuinindeling en gaan de zaden bestelen, waaruit hopelijk in

2012 veel lekkers en moois gaat groeien.

Waar komen de aardappelen ook al weer te staan volgend jaar,

wordt het net zo’n petjaar als 2011, hoeveel regen krijgen we in 2012,

hoe hard gaat het waaien, moet ik weer de snijbonen bij de buren

terughalen na windstoten van 100 km. per uur. Welk ongedierte

knaagt er straks weer aan de tuinbonen, bietjes, wortelen, etc.

Welke schimmel tast straks weer de gewassen aan, moet ik

weckpotten bijbestellen, omdat de oogst niet aan te slepen valt of

moet ik de bonusaanbiedingen in de gaten houden om voor een

prikkie nog iets eetbaars op tafel te kunnen zetten.

Het vreemde is, dat ik al die jaren dat

we de tuin hebben en er van alles mis

gaat op de tuin, nog nooit een oorzaak

daarvoor heb kunnen vinden !

Tenminste, niet altijd een voor de hand liggende.

Kijk, als er zomers een onweersbui met zware windstoten over het

complex trekt, weet ik dat de snijbonen bij de buren liggen, als het te

koud is, weet ik dat de groei er uit gaat, als het vriest terwijl de

fruitbomen staan te bloesemen weet ik dat er dat jaar geen abrikozen

aan de boom komen, of kersen en peren.

Als ik een fazant op de tuin zie rondscharrelen en de tuinbonen als uit

de kluiten gewassen taugé slap op de grond ligt weet ik dat fazant

met zuurkool erg lekker is………………..