de vondelier nr. 1 2010

Koning Winter vierde hoogtij op de dag, dat de bomen

gesnoeid konden worden en dus kon niet alles gedaan

worden op die 19e december 2009.

Tot overmaat van ramp zei de hakselaar na een paar minuten:

“doe het zelf maar…..!”, dus dat beloofde weinig goeds.

Onze bestuursleden John en Jan (de twee J’s !!) staken de sleutels

echter uit de mouwen en na enige tijd snorde het apparaat weer,

dat het een lieve lust was.

Voor de “die-hards” die tot het einde bleven werken, was er aan het

eind van de dag in het clubgebouw een heerlijk kopje snert om de

inwendige mens weer wat op te warmen en zo was ook deze dag

weer welbesteed.

                                                                                                   Fred

Tip 1

Mocht je de nestkast willen verven of beitsen, let er dan vooral op dat

je niet de binnenkant meeneemt.

Vogels hebben daar een hekel aan en zullen de kast links laten liggen.

Belangrijke tips !

Het zelf maken van een nestkast is een dankbare bezigheid.

Met wat resthout kun je mooie en degelijke kasten maken.

Bedenk dat een kast, gemaakt van degelijk materiaal, gelijmd

en geschroefd, vele malen langer mee gaat dan een kast die

even vlot van wat aanmaakhoutjes in elkaar getimmerd is.

Goed, ik geef toe, het is meer werk maar het uiteindelijke

resultaat is er dan ook na.

Tip 2

Zorg ervoor dat het hout zo min mogelijk menselijke geur op kan

nemen. Vogels hebben ook hier een hekel aan.

Laat het hout of de nestkast dus niet weken in huis staan voordat u de

kast buiten ophangt.

Tip 3

Het maakt voor de vogels echter niet uit of de buitenkant pimpelpaars

met stippen of tuinhekken groen is. Belangrijker is dat de kast past in

de omgeving. Op een wit geverfd huis met blauwe kozijnen valt een

wit/blauw hok minder op dan een groene.

En aan een boom past beter een houtkleurige dan een rood wit

gestreepte. Je gaat als broedende vogel niet opzettelijk de vlag

uithangen voor rovers

Tip 4

Hang uw nestkast bij voorkeur met de vliegopening op het

zuidoosten op een redelijk beschaduwde plek.

Een meter of twee hoog is voldoende. Laag opgehangen

nestkasten worden soms ook wel geaccepteerd, maar het

verstorings risico door katten of nieuwsgierige kinderen is groter.

In echt beschutte tuinen is de windrichting minder belangrijk,

maar blijf goed letten op voldoende schaduw.

Zorg dat er dicht bij de nestkast een paar struiken staan.

Bij gevaar kunnen de vogels dan vluchten en kunnen ze de nestkast ook

wat stiekemer benaderen. Wacht met het ophangen niet tot mei.

Alle vogels leggen dan weliswaar een ei, maar u bent veel te laat.

Het najaar is eigenlijk de beste tijd, want dan slapen de eventuele

voorjaarsgasten de hele winter in uw nestkast en zijn ze er al goed

aan gewend. Het vroege voorjaar kan ook nog wel, de kans op snel

succes is dan wat geringer.

Hang de kast aan een muur of gladde stam, een plek die voor katten

lastig te bereiken is, en in ieder geval niet zo dat vanaf een zijtak of

dakgoot de jongen uit de nestkast kunnen worden gehaald.

Tip 5

Het is het beste om het nest na het uitvliegen van de jonge direct te

verwijderen. Het oude nest zit vol parasieten en ander gespuis en in

dat oude nest opnieuw eieren leggen gebeurt zelden. Maar doe het

wel direct, want als u een paar weken wacht met schoonmaken is het

soms wel mogelijk dat er toch wel al nieuwe eieren in het nest liggen.

Tip 6

In de nazomer verwijderd u het nest; met een droge stoffer door de

nestkast vegen, en klaar bent u. Geen chloor, schoonmaakmiddelen of andere chemicaliën want die zijn alleen maar schadelijk.

Een laagje hooi of stro voor de winter aanbrengen is ook overbodig en

zelfs schadelijk, want het trekt alleen maar luizen en parasieten aan.

Slapen doen vogels het liefst in een droge, lege en schone nestkast.

Ze zijn dan beschut tegen de kou en beschermd tegen langs vliegende

bosuilen of sluipende katten.

Kool- en pimpelmezenkast

                                  (ook voor meerdere soorten te gebruiken)

Algemeen

Kool- en pimpelmezen zijn zogenaamde holenbroeders.

Dat wil zeggen dat ze in natuurlijke omstandigheden hun nest

bouwen in kleine holtes in oude bomen, muurtjes enz.

Deze plekken liggen tegenwoordig niet voor het oprapen en daarom

is er door middel van het ophangen van een nestkast een prima

alternatief.

Biothoop

Hun broedbiothoop bevindt zich vooral in loof- en gemengd bos

(minder in naaldbos), parken, boomgaarden en tuinen.

Broedtijd

Half april tot in juli.

Broedduur

Pimpelmees 12 tot 16 dagen, Koolmees 13 tot 16 dagen.

De mezen beginnen te broeden zodra het legsel compleet is.

Uitvliegtijd

Pimpelmees na 15 tot 23 dagen, koolmees na 18 tot 20 dagen.

Opmerking

De kasten kunnen ook worden benut door b.v. glanskopmees,

zwartemees, kuifmees, bontevliegenvanger en boomklever.

In de winterperiode worden de kasten als overnachtingsplaats

10 gebruikt.

Honderden kinderen hebben in onze stad getuinierd op een schooltuin

en daar al dan niet met succes groenten en bloemen geteeld en

geoogst bij gestaan door vrijwilligers

die ze ondersteunden met het tuinieren.

Maar als je op de plattegrond van de stad kijkt vind je alle tuinen aan

de westrand van Haarlem. Soms is er bij een school in Schalkwijk een

stukje grond maar daar wordt niet veel mee gedaan.

Toen onze burgemeester op kennismaking bezoek was op ons

complex hebben Ada,Bea,Willem en Willem hem aan de hand van

een overzicht dit laten zien. Wij vonden toen dat er in Schalkwijk een

schooltuin moest komen en daar was hij het volledig mee eens en

vroeg of wij wat konden betekenen voor zo,n project.

Dat is opgepakt en aan het werk dus.

Raadsleden hebben eerst op basisscholen de belangstelling gepeild.

Die was er. Maar waar is er nog ruimte voor schooltuinen ? ? ?

Bij de feestelijke afsluiting van het eerste deel wegwerken achterstallig

onderhoud volkstuinen wat werd gehouden bij Poelpoldervreugde

werd het ijzer gesmeed terwijl het heet was.

Alle genodigden van wethouder tot raadsleden en van tuinders tot

beleidsmakers naar een stuk grond geduwd die naar ons idee

omgewerkt kon worden tot schooltuin. Instemmend gebrom.

Daar heb je een begin mee maar dan het vervolg.

Let op. Wat komt er dan om de hoek kijken? Mag je dat daar maken

in verband met de natuur dus milieu, bestemmingsplan, geld voor de

inrichting, bereikbaarheid vooral geen auto,s en niet over het

tuincomplex, opstal voor materialen, fietsenstalling, nutsvoorzieningen,

bomen met verkeerde invloed op tuinieren, afwatering dus Rijnland,

teelaarde, vrijwilligers, omheining van hekken en struiken, hoofdpad,

overlast tuincomplex, de manege moet bereikbaar blijven

Bij de gemeente komt dat langs verschillende ambtelijke afdelingen

zoals vastgoed, recreatie, natuur en milieu, milieu zelf, financieen

wijkbeheer en noem maar op. Die moeten allemaal akkoord gaan of

hun op en aanmerkingen weergeven. Je begint eraan maar tjonge

wat een organisatie. Het grote voordeel bleek later was dat allen zeer

betrokken waren en veelal zelf een schooltuintje hadden gehad.

Om de spanning erin te houden deel twee volgende clubblad.

                                                                                      Willem

Op de vraag uit “De Vondelier” nummer 8,

zijn geen oplossingen binnen gekomen

omdat deze waarschijnlijk te moeilijk was.

Het kan ook zijn dat het winterweer tegen heeft gewerkt.

De plant op de foto van Gerard was de aardpeer.

De nieuwe prijsvraag:

“Welke bloem van welke plant ziet u op deze foto”?

Denkt u het juiste antwoord te weten op deze vraag, zet het dan

op papier samen met uw naam en tuinnummer en stop uw

antwoord in postbusnummer 80 op ons tuincomplex.

Uit de goede inzenders wordt een winnaar/winnares getrokken

en zij/hij ontvangt de prijs die door het bestuur ter beschikking

wordt gesteld.

Meerdere inzendingen zijn toegestaan.

De waardebon voor een zak tuin- pot en/of zaaiaarde ontvangt u van

de commissie, die alle inzendingen bestudeert, t.w. Gerard, Yvonne

en Cocky. Deze waardebon kunt u inwisselen in onze tuinwinkel.

Wij kijken uit naar uw oplossing. Heel veel succes !!!

De winnaar/ winnares van deze prijsvraagoplossing zullen wij in de

volgende uitgave van “De Vondelier” vermelden, samen met onze

nieuwe vraag.

                                                                                       Cocky

Wat ons betreft mag de lente beginnen, wij zijn er klaar voor.

Bijna alle zaadbestellingen zijn inmiddels opgehaald.

Er is grond genoeg in voorraad, dus met een paar weken

kan er voorgezaaid gaan worden.

We verkopen nu beender- en bloedmeel per kilo, dit is goed voor

de ontwikkeling van blad en bloem. Een beetje door de compost

mengen is heel goed. Ook bonen kunnen wat van deze mest hebben.

Alles met mate natuurlijk.

Ik wil even voor onze nieuwe tuinders de "spelregels" van de winkel

uitleggen. We zijn met 4 verkopers:

Rob op tuin 49; Martin van Lammeren op tuin 71;

Jan op tuin 63 en Lida Carstens op tuin 62.

We hebben geen vaste openingstijden, als iemand van ons er is, wordt

de vlag gehesen, zodat iedereen kan zien, dat de winkel open is.

Aan de zijkant van de winkel hangt dan een nummerbordje met één

van de hierboven genoemde tuinnummers, zodat u weet waar de

verkoper te vinden is.Want wij zitten niet steeds in de winkel, maar

zijn lekker aan het werk op de eigen tuin.                                 Lida

Zo mensen, de kop is er weer af. Van 2010 dan wel te verstaan,

ik ga het niet weer over sprinkhanen hebben!

Heeft U dat ook wel eens: dat je net aan iemand zit te denken en

dan belt die persoon ineens op. Nou, dat is ook toevallig. Of je koopt

een rood autootje en ineens zie je talloze rode autootjes rijden.

Anderen schijnen dat ook met gele autootjes te hebben. Toevallig hé!

Of je zit ’s avonds om zes uur lekker te eten na een dag zwoegen en

dan belt ineens zo’n telecolportagestudent (mooi scrabble woord) op

met neuzelvragen. Dat kan geen toeval zijn!

Of je zit je favoriete Tv-programma te kijken en op het moment

suprême is er ineens een reclameblok van tien minuten.

Ook dat kan geen toeval zijn.

Of de klimaatconferentie in Stockholm is weer eens op een fiasco

uitgelopen en we krijgen toch een winter voor onze kiezen………..!

Gôh, wat een toeval! Het gehele land is weken lang ontwricht, het is

een ramp van nationale omvang. Stremmingen op de weg,

stremmingen op het spoor, discussies her en der over wie nou zijn

stoepje schoon moet vegen. Zelfs de minister president bemoeide zich

er mee! Het strooizout gaat op rantsoen, de provincie levert niet meer

aan de gemeente en ook de rechter spreekt zich uit over de

zoutdistributie. De klimaatdeskundigen hebben gelogen in hun

rapporten, Nederland gaat te zijner tijd niet voor 20% koppie onder,

maar slechts voor 5%. Ach, wat scheelt het. Geen water tot de

Grebbeberg, maar tot Spotters Hill. Iedereen doet er zijn voordeel

mee en veegt op die manier toch ook zijn eigen stoepje schoon.

Wat zeurt Balkenende nou toch, kijk naar de parlementaire enquête

over de bankcrisis: keurig schone stoepjes toch!

Maar wat was het mooi hé, al die sneeuw. En nu eens lag het er niet

een dag, maar dagen lang. Voor het eerst sinds lange tijd zag ik weer

een heuse sneeuwpop die dagen heeft gestaan. En vriezen dat het

deed, ook overdag! De elfstedenkoorts laaide weer op, er werden

toertochten gereden, ruiten gekrabd, geglibberd en gegleden,

mensen kwamen te laat op het werk, de gipspoli draaide overuren en

als het eventjes gedooid had, volgde er alweer een pak sneeuw, het

kon niet op. Dit is een winter zoals wij die vroeger konden beleven.

20 Nog lang zal in mijn geheugen die lange file op de Vondelweg om

twaalf uur ’s nachts staan. En al die automobilisten waren op weg van

hun werk naar huis! Heb je het ooit zo zout gegeten?

Jawel, vroeger, nu is het zout op.

Zo’n winterlandschap schreeuwt natuurlijk om vele mooie foto’s en

ongetwijfeld had u er een verwacht op de voorplaat. Ons complex,

verscholen onder een dik pak sneeuw, ijspegels die in de zon

glinsteren aan de goot van een tuinhuisje. Of een kleumende

waterhoen op het ijs in de middensloot. Een eenzame tuinder, dik

ingepakt, kleumend van de kou, vastgevroren aan de spade.

Een verdwaalde groene kool, bedekt met 15 cm. sneeuw.

Een close-up van een bevroren rozenbottel, een roodborstje met

opgezette veren op zoek in de sneeuw naar voedsel, de restanten van

het riet in de bevroren sloot met een ondergaand winterzonnetje.

Helaas, het zit er niet in dit jaar. Ik had er én de tijd, én de kracht niet

voor om het zo maar eens te zeggen.

Inmiddels is het februari en begint de winter 2010 nu toch echt te

kwakkelen. Het is een beetje boven nul, een beetje onder nul.

Regen en natte sneeuw, eigenlijk een weer, zoals we dat de laatste

jaren gewend zijn. Maar de dagen lengen en de vogels laten weer

van zich horen. Heel voorzichtig zie ik al hier en daar een krokus

z’n koppie uit de grond steken, alsof-ie denkt: “mogen we al……?”

Nou, van mij mag-ie. Ik ben er klaar mee en de tuin schreeuwt om

aandacht. Alles is zeik en zeik nat, maar er moet nog een hoop

gebeuren. Hekjes schilderen, palen vernieuwen, de kas schoonmaken,

etc. Allemaal klusjes die ik deze winter van plan was te gaan doen,

maar het weer zat niet mee.

En dus moet ik in 2010 een keuze maken: ga ik door met spaarlampen

indraaien, de thermostaat een graadje lager zetten en minder auto

rijden of zorg ik, dat ik een CO-2 uitstoot van heb-ik-jou-daar, om de

temperatuur op een niveau te krijgen,

dat het ook ’s winters aangenaam toeven is buiten.

Maar als ik dan dat beeld zie van die ijsbeer, die op een afgebroken

stuk ijsschots zijn ondergang tegemoet drijft, denk ik toch dat we alles

op alles moeten zetten om die beer op het ijs te houden en dan maar

geen strooizout, wat later thuis uit het werk, m’n stoepje vegen,

autoruiten krabben en de tuin wat later op orde.

En dan doe ik toch ook maar een winterfoto op de voorplaat.

Ik hoop alleen, dat die beer het weet te waarderen als ik ‘m tegenkom.

                                                                                Fred

WZZO © 2010 • R.A.C. Foppen